Północna ściana Triglav
[Słowenia i Alpy Julijskie, część 15]
Triglav (2864m n.p.m) jest najwyższym i zarazem największym masywem Alp Julijskich. Leży na terenie Triglavskiego Parku Narodowego. Widać go z Zasavska Koca, z przełęczy Hribarice, z przełęczy Lazovski Preval. Widać go z Bled, ale najrozleglejszy widok jest z Doliny Vrata, pięć minut drogi od schroniska Aljażev Dom. Z punktu widokowego wprost w korycie rzeki Bistrica roztacza się panorama całej, słynnej, przepotężnej północnej ściany Triglav’a. Kilometr wysokości i trzy kilometry szerokości czynią wrażenie!
W górnej części Doliny Vrata biorą początek trzy szlaki na Triglav.
- przez Tomnikowa Pot – trudny i wyczerpujący szlak z licznymi ubezpieczeniami
- w miarę łatwy przez Prag, czyli Próg
- przez Przełęcz Luknia, oraz trudną via ferratę Bamberga
Na całą pętle, niezależnie od trasy, należy przeznaczyć przynajmniej 12 godzin.
My mamy tylko dwie godziny do zachodu słońca, więc podchodzimy do rozwidlenia szklaku na Prag i tam przy kolacji zjedzonej na trawie, przez lornetką przeszukujemy skalną ścianę śledząc przebieg wejścia.
Przyjemnie jest tak obserwować kolejnych schodzących turystów. Jedna trójka ledwie trzymała się na nogach i wręcz zataczała ze zmęczenia. Daje to pojęcie o skali wysiłku potrzebnego do pokonania takich przewyższeń, nie znanych zupełnie w naszym kraju.
Teleobiektyw wyławia poruszające się po grani postacie. Poniżej kaskady wody spadają z topniejącego się śniegu.
Gdzieś tam w górze jest schronisko Kredarica, z którego kamerki internetowej obraz będę w następnych tygodniach prawie codziennie oglądał wspominając tą słoweńską przygodę.
Triglav i jego słynna północna ściana
Surowy, wysokogórski widok.
Zmierzcha. Triglav spowijają gęste chmury. Czas wracać.
