Wakacje w Grecji

[Grecja 7+7, cześć 1]

„Wędrujemy długimi drogami, pokonujemy rzeki i morza, by zoba­czyć to, czego nie doceniamy, gdy jest tuż kolo nas. Dzieje się tak albo dlatego, że natura tak wszystko zaaranżowała, że gonimy za tym, co jest daleko, i pozostajemy obojętni dla tego, co jest blisko, albo dlatego, że każde pragnienie traci swą intensywność, gdy jest zbyt łatwe do zaspokojeniu, lub dlatego, że odkładamy na później obejrzenie tego, co w każdej chwili możemy zobaczyć, będąc pew­ni, że często będziemy w pobliżu tego. Jakakolwiek jest tego przy­czyna, jest mnóstwo rzeczy w naszym mieście i okolicy, o których nawet nie słyszeliśmy i których tym bardziej nie widzieliśmy; ale gdyby były one w Grecji, Egipcie czy Azji […] słyszelibyśmy o nich wszystko, przeczytalibyśmy o nich wszystko, obejrzelibyśmy wszystko, co jest tam do obejrzenia”. – Pliniusz Młodszy, II w. n.e

To była nasza pierwsza podróż do Grecji.

Grecja i jej kultura została nam wszystkim jakby wszczepiona przez lata nauki w szkolnej ławce. Nie brzmią obco nazwy greckich miast, krain, wysp, bohaterów narodowych, bogów. Nie są obce niektóre wydarzenia historyczne, opowieści i mitologia.

Wszystko to jest zakodowane w głowach każdego europejczyka, bo przecież z Grecji wywodzi się nasza europejska kultura, nauka, cywilizacja.

„Dobry smak narodził się pod niebem Grecji” – J.J. Winckelmann

Grecy byli pierwsi. No może jeszcze wcześniej była kultura minojska, pałac w Knososs, Labirynt, Minotaur, Ariadna i król Minos. I pewnie jeszcze inne, dalekie cywilizacje wschodu.

Więc właściwie podróż do Grecji jest realizacją marzeń poznania kolebki naszej kultury, dojścia do jej źródeł.

Nie jestem ani historykiem, ani archeologiem, ale staram się być wnikliwym obserwatorem i stąd ta próba podsumowania tak różnorodnej w doświadczenia podróży.

W podróż wybraliśmy się z biurem podróży TRIADA, z tym samym co na objazdówkę po Turcji. Wypoczynek w formie 7+7 oznacza 7 dni bardzo intensywnego zwiedzania i 7 dni odpoczynku w hotelu i zwiedzania okolicy.

W podróży wspomagaliśmy się paroma książkami:

• Notatki z podróży do Grecji – Karolina Lanckorońska
• Podróże w starożytnym świecie – Lionel Casson
• Obrona Sokratesa, Uczta – Platon
• Grecja – półwysep, wydawnictwa Pascal
• Grecja – Jan Alfred Szczepański, Wiedza Powszechna
• Herodot – Dzieje
• Pauzaniasz – Wędrówka po Helladzie
• Mitologia Greków i Rzymian – Jan Parandowski
• Ustrój polityczny Aten – Arystoteles
• Antyk, Ilustrowana Historia Architektury Zachodniej – David Watkin

Narodziny świata

Na początku był Chaos. Któż zdoła powiedzieć dokładnie, co to był Chaos? Niejedni widzieli w nim jakąś istotę boską, ale bez określonego kształtu. Inni – a takich było więcej – mówili, że to wielka otchłań, pełna siły twórczej i boskich nasieni, jakby jedna masa nieuporządkowana, ciężka i ciemna, mieszanina ziemi, wody, ognia i powietrza. Z tej napełnionej otchłani, kryjącej w sobie wszystkie zarodki przyszłego świata, wyłoniły się dwa potężne bóstwa, pierwsza królewska para bogów: Uranos – Niebo i Gaja – Ziemia. Oni dali początek wielu pokoleniom bogów.

Razem z bogami rodził się świat. Nad ziemią, która jako ląd stały wydobywała się z chaosu, świeciło młode słońce, a z chmur spadały deszcze obfite. Podniosły się pierwsze lasy i ziemię przykryła wielka, szumiąca puszcza. Po nieznanych wzgórzach błądziły rzadkie zwierzęta. Z wolna rzeczy zaczęły przybierać znajome kształty. Źródła znalazły swe groty, a jeziora wygodne kotliny; góry śnieżnym grzebieniem zarysowały się na jasnym niebie. Gwiazdy lśniły w ciemnych przestworzach nocy, a kiedy one bladły, ptaki wydzwaniały jutrzence swą pierwszą pieśń powitalną. […]